Forum klanu Heaven And Hell na serverze Valinor, Red Dragon
Japono - file, każdy z Was pewnie zna Hagakure? Pomyślałem że można rzucić wątek związany z tym tematem. Na początek uruchomiłem funkcję "kopiuj-wklej" i rzucam kilka fajnych fragmentów.
W czasie ataku na zamek w Shimabara, Tazaki Geki nosił bardzo paradne uzbrojenie. Panu
Katsuhige bardzo się to nie spodobało. Później, za każdym razem, gdy ujrzał coś przesadnie
ozdobnego, mówił: "to tak, jak zbroja Geki'ego". W świetle tej historii, uzbrojenie wojskowe
i sprzęt, które są zbyt paradne, wydają się słabe i mało użyteczne. Patrząc na nie, można
ujrzeć serce noszącego.
............................................................................................
Żył sobie pewien mężczyzna, który mówił wszystkim wokół, że taka i taka osoba ma gwałtowne
usposobienie. Twierdził: "To właśnie jej powiem prosto w twarz, gdy ją spotkam". Były to
słowa niestosowne, a wypowiadał je jedynie dlatego, gdyż chciał się dać poznać jako "twardy
facet". Było to zachowanie raczej niskie, i widać było przez nie, że był on człowiekiem
niedojrzałym. Samuraj jest podziwiany z powodu posiadania właściwych manier. Mówienie o
innych ludziach w ten sposób jest niczym innym, niż prostacką wymianą słowną między
szermierzami niższej klasy. To po prostu wulgarne.
...........................................................................................
Jest wielu ludzi, którzy do swojej profesji dołączają zawód żołnierza. Po rozpoczęciu nauki
rzemiosła wojennego, jako uczniowie uważają oni, że osiągnęli pełny status wojownika. Jest
to żałosne. Wkładają oni wiele wysiłku, aby stać się "artystami walki". Jest to jednak tylko
iluzja. Aby zostać naprawdę artystą walki, należy całkowicie poświęcić się nauce i praktyce,
gdyż jedynie wówczas umiejętności będą pełne, bez braków. Ogólnie mówiąc, osoba, która jest
wszechstronnie wykształcona w wielu dziedzinach, a uważa się za fachowca w każdej z nich, w
wielu środowiskach uważana będzie za wulgarną, gdyż posiada ona jedynie ogólną wiedzę w
każdej z poznanych przez siebie dziedzin.
...........................................................................................
Kiedy pan Naoshige podróżując przejeżdżał przez miejsce zwane Chiriku, ktoś do niego
powiedział: "W tym miejscu żyje człowiek, który ma ponad 90 lat." Ponieważ tak sprzyja mu
szczęście, dlaczego nie zatrzymasz się, aby go zobaczyć?" Gdy Naoshige usłyszał te sowa,
powiedział: "Czy może być coś bardziej żałosnego od tego mężczyzny? Jak myślisz, ile dzieci
i wnuków odeszło na jego oczach? Czy to naprawdę takie szczęście?".
Pan Naoshige nie zatrzymał się, aby zobaczyć tego człowieka.
...........................................................................................
Mówiąc słowami przodków: "Decyzję powinno się podejmować w czasie siedmiu oddechów". Pan
Takanabu powiedział: "Jeżeli rozważania trwają zbyt długo, wszystko się zepsuje". Pan
Naoshiga powiedział: "Jeżeli sprawy załatwiane są wolno, siedem na dziewięć z nich zakończy
się źle. Wojownik działa szybko."
...........................................................................................
"Miecz jest duszą samuraja;
Jeżeli ktoś o nim zapomni lub go utraci
nie będzie mu to odpuszczone"
...........................................................................................
Jeżeli ktoś podjął decyzję zabicia człowieka, nawet, jeśli to będzie bardzo trudne do
osiągnięcia prostą drogą, nie powinien myśleć o pójściu dłuższą lub okrężną drogą. Gdy
czyjeś serce jest rozluźnione, może przepuścić szansę i nie osiągnąć sukcesu. Droga samuraja
jest jedna: bezpośrednia i natychmiastowa. Najlepiej jest natrzeć i uderzyć od razu, bez
zastanowienia.
...........................................................................................
Shida Kichinosuke powiedział: "Na początku jest uciążliwym biec aż do utraty tchu. Ale jakże
wspaniałe jest uczucie, gdy się później stoi i odpoczywa po takim biegu. Uczucie jest
jeszcze wspanialsze, gdy można usiąść, i jeszcze lepsze, gdy można się później położyć. A
nieporównywalnie doskonalsze jest, gdy można potem położyć poduszkę i mocno przespać się.
Całe życie człowieka powinno być właśnie takie. Powinno się używać życia, gdy się jest
młodym i potem spać, gdy jest się starym, lub spać w chwili śmierci. Ale można również
najpierw spać, a później używać życia".
Powiedzenie Kichinosuke jest podobne do tego:
"Życie człowieka powinno być tak pełne znoju, jak to tylko możliwe."
..........................................................................................
Pewnego razu pan Katsuhige polując w Nishime, bardzo się czymś zdenerwował. Wyciągnął miecz
z za obi, i nie wyjmując go z pochwy, zaczął nim okładać Soeji Zennoyo. Pech chciał, że
rozluźnił chwyt, i jego miecz wysunąwszy się z pochwy, wpadł do wąwozu. Zennoyo natychmiast
skoczył za mieczem do wąwozu i podniósł go. Uczyniwszy to, włożył miecz za pazuchę, wspiął
się po stromej ścianie, i gdy stanął na górze, natychmiast przekazał miecz mistrzowi. Jeśli
chodzi o szybkość myślenia i powściągliwość, było to bogactwo nie do prześcignięcia.
...........................................................................................
Narutomi Hyogo powiedział: "To, co nazywane jest wygrywaniem, jest pokonywaniem swoich
wrogów. Pokonywanie swoich wrogów jest w istocie pokonywaniem samego siebie, a pokonywanie
samego siebie jest Drogą samuraja. Rozwiń w sobie uczucie, jakbyś stał pośrodku dziesięciu
tysięcy wrogów, bez niczyjego wsparcia. Jeśli zawczasu nie wykształcisz swojego umysłu i nie
rozwiniesz ciała, nie pokonasz wrogów.
...........................................................................................
Mistrz Tokuhisa narodził się całkiem różny od innych ludzi, jako niemowlę wyglądając nieco
groteskowo. Pewnego razu, gdy zaproszonemu gościowi podano sake, ten głośno wyśmiewał się z
dziecka pana Tokuhisa. Później, gdy w jego obecności ponownie jakaś osoba wyśmiewała się z
jego dziecka, ten uznał to za zniewagę, wyciągnął miecz i ściął tego człowieka. Zdarzenie to
było badane i przedstawione panu Naoshige z oceną: "Zalecamy seppuku (tj. samobójstwo), gdyż
jest to kwestia braku rozwagi na terenie pałacu." Kiedy pan Neoshige usłyszał to,
powiedział: "Pozwolić wyśmiewać kogoś i pozostać cicho jest tchórzostwem. Nie ma powodu, aby
badać tę sprawę tylko dlatego, że zdarzyła się ona w pałacu. Człowiek, który wyśmiewa innych
ludzi, jest głupcem. To była tylko jego wina, że został ścięty."
...........................................................................................
Gdy Yamamoto Kichizaemon miał pięć lat, otrzymał od swego ojca , Jin'emona, polecenie, aby
ściął psa. W wieku piętnastu lat wykonywał on egzekucje na kryminalistach. W tamtym okresie
wszyscy młodzieńcy w wieku czternastu lub piętnastu lat mieli ścinać głowy "bez pomyłki".
Kiedy pan Katsuhihe był młody, otrzymał polecenie od pana Naoshige, aby praktykował
zabijanie mieczem. Mówi się, iż w tamtym czasie ścinał on jednorazowo nawet dziesięciu ludzi
pod rząd, jednego po drugim. Ta praktyka była zachowana przez długi czas, szczególnie w
wyższych klasach, lecz dziś nawet dzieci z niższych klas nie wykonują egzekucji, a jest to
poważne uchybienie i zaniedbanie. Twierdzenie, że ktoś potrafi walczyć bez tego sposobu
wprawiania się, lub myślenie, że nie ma żadnej zasługi w zabijaniu skazańców, lub, że jest
to zbrodnia, bądź, że jest to nieludzkie, to tylko szukanie wymówek. Można przypuszczać, że
podobne bzdury rozgłaszają ludzie, których umiejętności walki są słabe, a ich specjalnością
jest jedynie opiłowywanie paznokci, dbanie o fryzurę i atrakcyjny wygląd. Jeśliby zajrzeć w
głąb duszy takiej osoby, można by dostrzec, że uważa się ona za inteligentną i robi wymówki,
aby nie zabijać, ponieważ chce żyć "bez nerwów". Jednakże pan Naoshige wydał takie rozkazy,
ponieważ niektóre rzeczy muszą być zrobione. Gdy w zeszłym roku poszedłem na egzekucję w
Kasa, aby wypróbować rękę w ścinaniu, po raz kolejny odebrałem to, jako wyjątkowo dobre
uczucie. Myślę, że chęć życia "bez nerwów" jest oznaką tchórzostwa.
..........................................................................................
Kiedy pan Katsuhige był młody, został poinstruowany przez swego ojca, pana Naoshige:
"Aby wprawić się w cięciu, ścinaj ludzi skazanych na śmierć". W miejscu, które znajduje się
teraz w obrębie zachodniej bramy, ustawiono w jednym rzędzie dziesięciu ludzi, a pan
Katsuhige pozbawiał głowy jednego po drugim, aż ściął dziewięciu z nich. Gdy podszedł do
dziesiątego, spostrzegł, ze człowiek ten jest młody i zdrowy, więc powiedział: "Zmęczyłem
się ścinaniem. Oszczędzam życie tego mężczyzny." I życie tego mężczyzny było ocalone.
Ostatnio edytowany przez perkun (2008-04-29 16:23:19)
Offline